Στη φλόγα του κεριού ...

… και είναι κάτι φορές στης μέρας τη ραστώνη που το βλέμμα χάνεται στα παιχνίδια της φλόγας που χορεύει αγκαλιάζοντας το φυτίλι του κεριού…

Εκείνη τη στιγμή που η πληθωρικότητα της ησυχίας προσκαλεί όλες τις εσωτερικές φωνές να αγορεύσουν …

Εκείνη τη στιγμή που μπορείς να χαϊδέψεις όλους τους φόβους …

Τους φόβους δίχως όνομα…

· Τι φοβάσαι; ρωτά η λογική

· φοβάμαι μα δεν ξέρω τι … δεν έχω ανάγκη να σου δώσω ορισμούς και ονόματα των φόβων μου , μόνο απλά άκουσε τους …

και άσε το σώμα μου να τους αγκαλιάσει και να τους ζεστάνει στη φλόγα τούτη που θωρείς… απάντησε η ψυχή …

Και όλα ησύχασαν…

Οι φωνές αποσύρθηκαν …

και χόρεψε η ψυχή με το φυτίλι και τη φλόγα …

Ε. Γεωργακοπουλος Φυσιοθεραπευτής – Ψυχοθεραπευτής Gestalt